Najcieńsze spaghetti na świecie: Nie zachwyci smakoszy, ale może leczyć rany

Naukowcy stworzyli najcieńsze nitki spaghetti na świecie, które są aż 200 razy cieńsze od ludzkiego włosa. Choć ich przyrządzenie w kuchni byłoby prawdziwym wyzwaniem – gotowałyby się i rozgotowywały w ułamku sekundy – to ich potencjalne zastosowania w medycynie i przemyśle wzbudzają ogromne zainteresowanie.

Adam Clancy z University College London wraz ze swoim zespołem opracował innowacyjną metodę wytwarzania tych ultracienkich włókien z mieszanki mąki i kwasu mrówkowego, który jest powszechnie stosowanym konserwantem spożywczym. Zastosowano siły elektryczne, które przepychały tę mieszankę przez wydrążoną igłę, tworząc włókna o średnicy zaledwie 372 nanometrów – co jest niewidoczne gołym okiem.

Tak cienkie włókna były wcześniej wytwarzane ze skrobi pozyskiwanej z roślin, jednak ten proces jest obarczony poważnym wpływem na środowisko naturalne. Jak wyjaśnia Clancy, tradycyjne metody wymagają stosowania żrących substancji chemicznych, które rozpuszczają surowce, po czym powstałe odpady są odprowadzane do wód rzecznych. Nowa metoda oparta na mące jest znacznie bardziej przyjazna środowisku, ponieważ wystarczy mielić ziarna na mąkę i wymieszać je z kwasem mrówkowym.

Otrzymane w ten sposób „nanomakarony” można przekształcić w małą matę o średnicy około 2 centymetrów. Choć nie są one przeznaczone do spożycia, Clancy twierdzi, że teoretycznie są bezpieczne do jedzenia. Jednak unika wyraźnego potwierdzenia, czy sam je próbował. „To etyczny dylemat mówić o testach naukowych na sobie samym” – stwierdza. „Hipotetycznie można by jednak oczekiwać, że byłyby bardziej gumowate niż typowy makaron.”

Co ciekawe, Clancy przewiduje, że inne naturalne surowce mogą być jeszcze bardziej skuteczne w tworzeniu nanowłókien. Na przykład sproszkowane ziemniaki – które zawierają więcej skrobi, a mniej błonnika niż mąka – mogą się okazać idealnym materiałem bazowym. Dzięki takim właściwościom, powstałe włókna mogłyby znaleźć zastosowanie w wielu dziedzinach.

Jednym z potencjalnych zastosowań jest tworzenie specjalistycznych opatrunków przepuszczających powietrze i wilgoć, a jednocześnie blokujących przedostawanie się bakterii. Nanowłókna znajdują również zastosowanie jako rusztowania wspomagające regenerację tkanek, a także są badane w kontekście filtracji, systemów magazynowania energii, takich jak baterie, oraz innych zaawansowanych technologii.