Etiopskie wilki żywiące się nektarem – pierwsi mięsożerni zapylacze?
Unikalne zachowanie etiopskich wilków: nektar jako źródło pożywienia
<p class="ArticleImageCaptionCredit”>Fot. Adrien Lesaffre
Etiopski wilk (Canis simensis), uważany za jeden z najrzadszych gatunków dzikich psowatych na świecie, zaskakuje naukowców swoim niezwykłym zachowaniem – spożywaniem nektaru kwiatów. Odkrycie to może wskazywać, że te zagrożone wyginięciem drapieżniki odgrywają rolę w procesie zapylania roślin.
Etiopski wilk jest jednym z najbardziej zagrożonych gatunków drapieżników w Afryce. Występuje wyłącznie na Wyżynach Etiopskich, a liczba osobników szacowana jest na mniej niż 500. Jednak nowe badania pokazują, że te unikalne zwierzęta mogą być bardziej wszechstronne ekologicznie, niż wcześniej sądzono.
Nietypowe źródło pożywienia
Sandra Lai z Uniwersytetu Oksfordzkiego wraz z zespołem badawczym zaobserwowała, że etiopskie wilki regularnie spożywają nektar roślin Kniphofia foliosa, znanych lokalnie jako „etiopskie czerwone pochodnie”. Co ciekawe, te same kwiaty są tradycyjnie wykorzystywane przez miejscową ludność do słodzenia kawy oraz wytwarzania słodkiej polewy na placki.
„Takie zachowanie u dużych drapieżników jest niezwykle rzadkie i zaskakujące, zwłaszcza że nie mają one specjalnych adaptacji anatomicznych, takich jak długi język czy wyspecjalizowany pysk, które ułatwiałyby korzystanie z nektaru” – mówi Lai. Dodaje, że większość kwiatów jest zbyt delikatna, by zainteresować tak dużych zwierzęcych konsumentów. Jednak kwiaty Kniphofia foliosa są wyjątkowo trwałe i bogate w nektar, co czyni je atrakcyjnymi dla wilków.
Potencjalna rola wilków w zapylaniu
Podczas spożywania nektaru wilki odwiedzały nawet 30 kwiatów podczas jednej wyprawy. Gdy ich pyski zanurzają się w kwiatowych kielichach, pokrywają się pyłkiem. Można przypuszczać, że wilki przypadkowo przenoszą pyłek między roślinami, co oznacza, że mogą pełnić rolę zapylaczy. Jest to niezwykle interesujące, zwłaszcza że dotąd znane były przede wszystkim owady, ptaki i nietoperze jako kluczowi zapylacze.
