„Badanie fal mózgowych ujawnia zdolność wielorybów karłowatych do słyszenia ultradźwięków”

"Badanie fal mózgowych ujawnia zdolność wielorybów karłowatych do słyszenia ultradźwięków"

Badania nad słuchem fiszbinowców zmieniają nasze rozumienie świata podwodnego

Nowe badania nad słuchem młodych wielorybów fiszbinowych wykazały, że te największe stworzenia oceaniczne są zdolne do odbierania dźwięków o znacznie wyższych częstotliwościach, niż dotychczas sądzono. Wyniki te zmuszają naukowców do ponownego przemyślenia, jak wieloryby reagują na zagrożenia drapieżnikami oraz hałasy generowane przez ludzi. To odkrycie otwiera nowe możliwości w badaniach nad zmysłami tych majestatycznych ssaków morskich, jednocześnie rzucając światło na ich unikalne zdolności adaptacyjne.

Przełomowe badania nad zmysłem słuchu wielorybów

Susan Parks z Uniwersytetu Syracuse określiła wyniki badań jako „prawdziwy przełom”. „Bezpośrednie zmierzenie zdolności słuchowych dzikiego fiszbinowca to coś, do czego badacze dążyli przez dekady. Z tego, co wiem, jest to pierwsza udana próba przeprowadzenia tego rodzaju testu na fiszbinowcu” – przyznała. Badanie daje wgląd w to, jak te ogromne stworzenia z rodziny fiszbinowców przetwarzają informacje dźwiękowe w swoim środowisku naturalnym.

Przeprowadzenie takich testów na dużych wielorybach to jednak ogromne wyzwanie logistyczne. Jak wyjaśnia Dorian Houser z National Marine Mammal Foundation, większość fiszbinowców jest zbyt duża, by można było zastosować podobne metody testowe. Dlatego zespół badawczy skupił się na mniejszych przedstawicielach fiszbinowców – wielorybach karłowatych (minke whales).

Metodologia badania: innowacyjne podejście

Zespół badaczy przeprowadził swoje badania w naturalnym kanale migrujących wielorybów karłowatych u wybrzeży Norwegii. Wykorzystując sieci barierowe i łodzie, skierowano dwa wieloryby – każde o długości od 3 do 5 metrów – do specjalnego ogrodzenia w gospodarstwie rybnym. Następnie użyto siatki z systemem rolek, aby utrzymać zwierzęta częściowo zanurzone w wodzie podczas przeprowadzania testów.

Kluczowym elementem badania było umieszczenie dwóch złoconych elektrod z silikonowymi przyssawkami na skórze wielorybów – w pobliżu otworu nosowego oraz płetwy grzbietowej. Dzięki temu naukowcy mogli rejestrować reakcje mózgowe zwierząt na dźwięki odtwarzane przez podwodny głośnik. Testy trwały od 30 do 90 minut, w zależności od osobnika.

Zaskakujące wyniki

Eksperymenty ujawniły, że mózgi wielorybów reagują na ultradźwięki o częstotliwościach od 45 do nawet 90 kHz, czyli znacznie wyższych niż przewidywano na podstawie dotychczasowych badań nad budową ich uszu i ich wokalizacjami. Odkrycie to sugeruje, że fiszbinowce mają zdolności słuchowe znacznie przewyższające wcześniejsze założenia.

Kontrowersje i etyczne dylematy

Jednym z bardziej kontrowersyjnych aspektów badania była sama metoda badawcza, która wymagała czasowego unieruchomienia dzikich wielorybów. Oliver Boisseau z Marine Conservation Research zwrócił uwagę na fakt, że takie działania mogą wiązać się ze stresem dla zwierząt. Pomimo tego, Boisseau uznał wyniki badania za „bardzo ważne”, podkreślając, iż pomagają one zrozumieć, w jaki sposób fiszbinowce unikają drapieżników, takich jak orki, które polują przy użyciu echolokacji o wysokich częstotliwościach.

Implikuje to nowe zagrożenia w środowisku morskim

Odkrycie to zmusza także badaczy do ponownego zastanowienia się nad wpływem hałasu generowanego przez człowieka – takiego jak sonar wojskowy czy echosondy komercyjne używane do mapowania dna morskiego – na życie fiszbinowców. „Im więcej badamy słuch ssaków morskich, tym bardziej nasze pierwotne założenia okazują się błędne” – zauważył Boisseau.

Nowe perspektywy w badaniach morskich

Wyniki badań dostarczają cennych informacji, które mogą pomóc w ochronie fiszbinowców i innych gatunków ssaków morskich przed zagrożeniami związanymi z działalnością człowieka. W dalszych badaniach naukowcy będą musieli skupić się na etycznych metodach badania zmysłów dzikich zwierząt oraz na lepszym zrozumieniu ich interakcji ze środowiskiem naturalnym.

Pomimo kontrowersji, odkrycia te stanowią istotny krok w kierunku ochrony tych niezwykłych stworzeń i ich ekosystemów. Współpraca naukowców, ekologów i organizacji pozarządowych okaże się kluczowa w opracowywaniu skutecznych strategii ochrony środowiska morskiego.